خزرتیترخبر: ابتدا با تابلو ایجاد اشتغال و ارائه خدمات عام المنفعه به میدان می آیند اما آرام آرام و از قبل شروع به خرید زمین‌های حاشیه به قیمت ناچیز می‌کنند و سرانجام پس از آنکه کارشان از کار گذشت و از پل عبور کردند، نقشه شومشان مبنی بر تغییر کاربری، تفکیک و غارت منابع ملی را اجرا می‌کنند.

با نام هتلی بین المللی و هفت ستاره در مازندران مجوز گرفت اما پس از گذشت ۱۳ سال هنوز یک ستاره از آن در آسمان هویدا نشده است، نامش هتل بود اما کارش و هدفش چیز دیگر.

روستای سفید تمشک رامسر، خاطره‌ای خوب از پروژه‌ای به اصطلاح بین المللی و گردشگری ندارد، مازندران که ستاره‌های هتل‌هایش از چهار و نهایتاً پنج بالاتر نمی‌رود، به یکباره شاهد کلنگ زنی برای ساخت هتلی هفت ستاره شد، آن هم در بکرترین منطقه، یعنی عروس شهرهای ایران زمین.

هتل بین المللی هفت ستاره قرار بود در ۱۲۰ هزار مترمربع زیربنا، ۶۲ طبقه با سه ساختمان برج مانند طراحی و احداث شود اما پس از مدتی مشخص شد که هدف از اجرای این طرح، ستاره سازی نیست و فروش سنگ‌های منابع طبیعی و غیره بوده است و به گفته مهدی رازجویان معاون هماهنگی امور عمرانی استانداری مازندران، به دلیل عدم اجرای طرح، زمین پروژه از سرمایه گذار خلع ید شد اما وی از استانداری شکایت کرده و مدعی ضرر و زیان است.

چندصد کیلومتر آن سوتر، داستان باز در حال تکرار است، در ارتفاعات کوه‌های بکر تنکابن به نام گردشگری و درمانی پروژه‌هایی در دست ساخت است که به گفته بومی‌های منطقه، معلوم نیست چه دست‌هایی در کار بوده که برای چنین مناطقی و در دل بکرترین عرصه‌های طبیعی مجوز ساخت داده شده است.

کارکوه تنکابن دیگر مقصد بسازبفروش‌ها است و قرار بوده هتلی پنج ستاره در آن احداث شود، در منطقه‌ای بکر و در دل عرصه‌های طبیعی، اگرچه متولیان امر معتقدند هنوز مجوزی صادر نکردیم اما اراضی و عرصه‌های منتهی به این منطقه بکر از چندسال پیش با قیمت‌های ناچیز به بهانه‌های مختلف خریداری شده است و مالکان دیروز با حسرت نظاره گر از دست رفتن املاک آبا و اجدادی خود هستند.

مدیرکل محیط زیست مازندران از رواج برج سازی در روستاهای شهرستان رامسر انتقاد کرد و گفت: جنگل خواری، کوه خواری و دریاخواری در استان وجود دارد.

حسینعلی ابراهیمی تصریح کرد: رامسر زخم خورده این بی قانونی‌ها بوده و با چه منطقی مجوز شش طبقه در روستاها دادند و برج‌ها با چه قیمتی در روستاها ساخته شدند و این بی ارادگی در استان مازندران پذیرفته نیست.

مازندران در سال‌های اخیر بدترین شرایط را از نظر کوه خواری و مرتع، تغییرکاربری غیرمجاز و ساخت و سازهای غیرقانونی داشته است و ریشه یابی این تخلفات همانند کلاف سردرگمی شده که هر بخشی، بخش دیگر را مقصر می‌داند و هیچیک حاضر به پذیرش اشتباه و قصور سازمانی خود نیست.

از دامنه‌های کوه که دریا و ساحل برویم، دشت خواری و دریاخواری به گونه‌ای دیگر نمایان می‌شود، تشکیل ۱۲۳ فقره پرونده تجاوز به عرصه‌های دریا با گستره ۶۰۰ هزار مترمربع تنها بخشی از یغمای عرصه‌های طبیعی در کرانه خزر به شمار می‌رود.

مهمانان ناخوانده ای که از مناطق مختلف به مازندران سفر می‌کنند، کوه‌ها و دشت‌ها را تخریب می‌کنند تا ویلاهای سیمانی و کذایی بسازند و سالی یکبار در آن اقامت کنند.

تغییر کاربری در ساحل و پدیده دریاخواری در مازندران معضل دیرینه ای است و نبود بانک اطلاعاتی صحیح و برنامه ریزی از دلایل بروز چنین مشکلی در سال‌های اخیر است. نبود بانک اطلاعاتی موجب شده که هم اینک بیش از ۱۵ درصد نوار ساحلی مازندران در تصرف بخش‌هایی از جمله ویلاداران و بخش خصوصی باشد و این تعداد نه تنها ساحل را آزاد نمی‌کنند بلکه در دریا پیشروی هم داشته‌اند.

تغییر کاربری اراضی ملی

حجت الاسلام محمدصادق اکبری رئیس کل دادگستری مازندران درباره روند رو به رشد تغییر کاربری اراضی می‌گوید: با توجه به ظرفیت‌های بالای استان مازندران در زمینه گردشگری و همچنین عدم نظارت دقیق بر ساخت و سازهای غیر مجاز، اراضی ملی در معرض تغییر کاربری است.

رئیس کل دادگستری استان تصریح کرد: با توجه به نقش نظارتی و همچنین قدرت اجرایی قوه قضائیه یکی از راه‌های جلوگیری از تضییع بیت المال و حفظ اراضی ملی ورود دادستان‌ها و رؤسای دادگستری به این مسئله و مقابله و برخورد جدی با حفظ موازین قانونی است.

رئیس کل دادگستری استان مازندران با بیان اینکه برخورد با زمین خواران و تغییرکاربری‌های غیرمجاز به طور جد در دستور کار دستگاه قضائی استان است اظهار داشت: مردم در صورت مشاهده هرگونه اقدام مشکوک در زمینه ساخت و ساز بنا یا دیوارکشی در اراضی ملی و زراعی مراتب را اطلاع رسانی کنند.

گرانی روزافزون قیمت زمین در سال‌های اخیر موج تغییر کاربری‌ها، کوه خواری، جنگل خواری و تجاوز به دریا را در مازندران شتاب بخشیده است وتداوم این روند، ضربه‌ای به تولید و منابع ملی در استان کرانه خزری به شمار می‌رود، استانی که به رغم سرسبزی، محرومیت در زیر برگ‌های سبزش نمایان است.