خزرخبر: مازندران به خاطر در اختیار داشتن بیش از یک‌ سوم از نوار ساحلی دریای خزر، از گزینه‌ای نخست سفرهای بهاری و تابستانی شهروندان کشور است و سال قبل ۴۲ میلیون مسافر – شب در استان اقامت کردند.

استقبال مسافران از سواحل مازندران و بیتوته خیل عظیمی از آنان در نوار ساحلی به‌ منظور شنا یا گردش ساحلی به ‌ویژه بروز شایعاتی را مبنی بر آلودگی شنا گاه‌ها در پی داشته است و این مسئله دغدغه هرسال مسافران و مسئولان است.

طبق اعلام محیط‌ زیست مازندران، ایستگاه‌های پایش محیط ‌زیست در تمام شنا گاه‌های این استان وجود دارد و آب این شنا گاه‌ها همه ماهه مورد آزمایش دقیق زیست میکروبی قرار می‌گیرد.

دریای خزر دریای فرصت‌ها و چالش‌هاست و نقش آن در شکل‌دهی سیمای اکولوژیک سرزمین‌های اطراف آن در چند دهه اخیر همگام با توجه بشر به خطراتی که محیط‌ زیست سیاره زمین را در معرض تهدید قرار داده، موردتوجه فراوان قرارگرفته است.

پرفسور عطاء الله قبادیان عضو هیئت‌علمی دانشگاه وین اتریش  با اشاره به آلودگی دریای خزر، اظهار داشت: دریای مازندران، مقصد نهایی، عرصه خاموش و آرام دریافت‌ کننده پساب‌های فاضلابی استان مازندران شده است و به ‌طورکلی مازندران در رابطه با تولید آلاینده‌ها در داخل و از استان‌های هم‌جوار در سطح بسیار بالایی قرار دارد.

وی مازندران را استتار شده در پوشش سبز دانست و گفت: متأسفانه مقصد نهایی همه آلاینده‌ها، پساب‌های فاضلاب و زباله‌های شستشو شده مازندران، دریای خزر است.

وی با اشاره به وجود نزولات جوی زیاد در مازندران، عنوان کرد: به‌ واسطه این نزولات هرز آب‌های سطحی بسیار زیادی به وجود می‌آید که به همراه آب‌های جاری سطحی دامنه‌های شمالی البرز به سمت دریای مازندران سرازیر شده و هرگونه آلاینده‌های زیست‌محیطی را با خود به دریا می‌برند.

این پروفسور زمین‌شناس از دانشگاه وین عنوان کرد: برخلاف خلیج ‌فارس، دریای مازندران به لحاظ بسته بودن پالایش طبیعی بسیار ضعیفی دارد و امکان جابجایی در آن مقدور نیست و از سوی دیگر محل استخراج نفت و رفت‌ وآمد کشتی‌ها محسوب می‌شود که به‌ طور دائم در حال گسترش بزرگ‌ترین چالش دریای خزر هستند.

قبادیان ورود سالانه ۲۰ میلیون نفر مسافر به مازندران را فرصت دانست، اما گفت: توریست‌هایی که وارد مازندران می‌شوند انبوهی از زباله را در حاشیه جاده‌ها و رودخانه‌ها رها می‌کنند که درنتیجه همه پساب‌های این زباله‌ها به دریای خزر می‌ریزد.

جمال ابوطالبی مدیر انجمن دوستداران محیط ‌زیست سبز نیز می گوید: در ارتباط با آلودگی دریا به‌ طورکلی این مشکل توسط پساب‌های صنعتی و پساب شهری ایجادشده که البته آلودگی شناگاه ها هم از این قضیه مستثنا نیست اما در بحث آلودگی شناگاه ها به نظر می‌آید که نقش پساب شهری به‌خصوص در ارتباط با شناگاه مایی مانند بابلسر و چالوس در مازندران بیشتر از موارد دیگر است.

وی افزود: مناطقی از دریا که در مجاورت مصب رودخانه‌هایی قرار دارند که پساب صنعتی و به ‌ویژه فاضلاب شهرهای مجاور یا بالادست مستقیماً به داخل این رودخانه‌ها می‌ریزد آلودگی بیشتری دارند و شناگاه ها در این مناطق به ‌هیچ‌وجه برای شنا و استفاده شهروندان توصیه نمی‌شود.

اما مدیرکل محیط‌ زیست مازندران درباره آلودگی شناگاه های دریای مازندران می‌گوید: مرجع تشخیص آلودگی شناگاه ها این سازمان است و در صورت تأیید ما آن را به مراجع تصمیم‌ ساز نظیر استانداری اعلام می‌کنیم.

حسینعلی بابایی کارنامی ادامه داد: اگر شناگاهی آلوده باشد، باید مشخص و اطلاع‌ رسانی شود و برای کاهش آلودگی‌ها باید طبق دستورالعمل اقدام شود.

وی با اشاره به نزدیک بودن فصل شنا تصریح کرد: ایستگاه‌های پایش آلودگی‌ها در استان وجود دارد و همواره نسبت به پایش آن اقدام می‌شود.

سم‌پاشی‌های غیراستاندارد و وسواسی توسط کشاورزان منطقه که برای سالم نگه‌ داشتن گونه‌های غیربومی از آسیب آفات بومی صورت می‌گیرد و مصرف زیاد کودهای شیمیایی در بخش کشاورزی یکی دیگر از عوامل مهم آلودگی آب‌ وخاک منطقه و به‌ ویژه آب‌های زیرزمینی و همچنین رودخانه‌هایی است که به دریای خزر و بخشی به تالاب میانکاله می‌ریزد.

بنابراین گزارش به علت شرایط آب و هوایی مناسب دریای خزر تعداد زیادی شهر بزرگ و کوچک با جمعیت‌های مختلف و تعداد زیادی روستا در حاشیه جنوبی و کنار سواحل دریای خزر و رودخانه‌های منتهی به آن توسعه ‌یافته‌اند که فاضلاب بیشتر آن‌ها از طریق این رودخانه‌ها به دریای خزر انتقال می‌یابد.

در مواردی نیز فاضلاب مستقیماً به دریا هدایت می‌شود، از طرف دیگر حجم بالای گردشگر در این مناطق آسیب جدی به شناگاه های دریای خزر وارد کرده است که باید تا دیر نشده برای این مشکلات چاره‌ای اندیشید.