به گزارش خزرتیترخبر و به نقل از عبارت، امروز برای ربیع فلاح؛ استاندار مازندران روز خاص و عجیبی بود، از یک طرف آیت الله طبرسی اعلام کرد که بعید می داند «فلاح»تغییر کند و حتی گفت: تا جایی که من خبر دارم  حتی در سفری که اسحاق جهانگیری معاون اول رییس جمهور به بابلسر داشت از وی حمایت کرده است.

هرچند  اما از طرفی دیگر  دبیر کانون کارفرمایان صنایع استان مازندران تندترین انتقاد یک فعال بخش خصوصی در سالجاری را نثار «فلاح» کرد و عملا وی را استانداری بدون موفقیت و تزدینی و شعاری خواند.

هرچند آیت الله طبرسی مثل گذشته از فلاح حمایت نکرد و عملا گناه ماندنش را به گردن جهانگیری انداخت، اما سعی کرد برای به دست آوردن دل مخالفان استاندار از بی مهری و نامحرم بودن مازندران نزد دولت سخن بگوید و ضمن انتقاد از مجمع نمایندگان مازندران مقصر اصلی قرار نگرفتن نام این استان در لیست مناطق آزاد تجاری را نشانه ضعف مسئولان دولتی بداند و برای نخستین بار انتقادی غیر مستقیم را از استانداری رسانه ای کند.

با این احوال امروز فلاح هم خیالش از ماندن راحت شد و هم به خاطر این انتقادها استرس تغییر دوباره به سراغش آمد، هرچند معلوم بود که در کمتر از یکسال باقی مانده تغییر در مدیریت ارشد استان ایجاد نخواهد شد اما به هرحال اظهارات آیت الله طبرسی می تواند پشتوانه خوبی برای فلاح باشد به شرطی که کوهی از مشکلات حوزه اقتصاد مازندران را حل کند، کاری که کارشناسان بعید می دانند در توان فلاح باشد.

اما تیر خلاص را به بدنه استانداری نه آیت الله طبرسی که «امیرخاکزادیان» شلیک کرد، دبیر کانون کارفرمایان صنایع  مازندران، همه آنچه استانداری از ابتدای امسال رشته بود را پنبه کرد تا بار دیگر این پرسش جدی را پیش روی رسانه ها و افکار عمومی قرار دهد که چرا گره کور توسعه اقتصادی در مازندران حتی با دندان هم باز نمی شود.

آمارهای مرکز آمار ایران اگرچه از کند شدن رشد بیکاری در مازندران خبر می دهد اما اعتراض برخی از چهره های شاخص نظیر علی اصغر یوسف نژاد به ساختگی بودن یا عبارتی دیگر انبساطی بودن آمارها باعث شده است که نوعی بدبینی نسبت به این اطلاعات در میان رسانه ها ایجاد شود.

این بدبینی امروز با اظهارات تند و بی سابقه امیرخاکزادیان، دبیر کانون تولیدکنندگان مازندران رنگ حقیقت به خود گرفت،اظهاراتی که تندترین انتقادها به استاندار مازندران در سالجاری را شامل می شد و پرده از حقایقی برداشت که مدت ها پشت اظهارات تزئینی مسئولان پنهان شده بود.

این اعتراض البته پیام مهم دیگری هم دارد و آن اختلاف اخبار جدی میان دولت و بخش خصوصی است، دولت در استان از کنترل رکود سخن می گوید و بخش خصوصی دقیقا برخلاف آن را رسانه ای می کند،دود این تضاد بیش از همه به چشم حسن روحانی رفت که امیدوار است رای باورنکردنی اش در انتخابات 92 را بار دیگر در مازندران تکرار کند، احتمالی که با توجه به عملکرد اقتصاد، سیاسی و فرهنگی استانداری مازندران در سه سال گذشته تقریبا بعید به نظر می رسد

در ادامه گزیده ای از مهمترین انتقادات دبیر کانون کارفرمایان صنایع استان مازندران را از نظر می گذرانید:

 *روز صنعت با وجود مشکلاتی که برای تولیدکنندگان استان وجود دارد با شادی و ابراز خرسندی مدیران دولتی به اتمام رسید که باید گفت نشان دادن وضعیت گل و بلبلی صنعت در استانی زرخیز که باید پول از آن بروید ظلم به مردم و صنعتگران است.

*همراه هیأت ایتالیایی که به استان آمد تعدادی از مبل‌سازان نیز حضور داشتند.اما در همان روز صنعت یکی از تولیدکنندگان مبل مازندران از زندان بهشهر مرخصی گرفت تا از استاندار مازندران تقاضا کند که زمینه آزادی‌اش را از زندان فراهم آورد تا بتواند کارگرانش را سر کار بازگرداند.

*پیگیری دغدغه‌ها توسط مسئولان فقط نمایشی در حد همان ستاد فرمایشی تسهیل استانداری است و عملی برای حمایت از تولید کلید نخورده که سود آن شامل تولیدکننده واقعی و دلسوز کشور بشود، مبل‌ساز ایتالیایی وارد استان شد که رایزنی برای فروش محصولات کشورش را در دستور کار قرار دهد در صورتی که بهترین تولیدات این استان به دلیل واردات بی‌رویه باید در انبارها خاک بخورد و پایتخت مبل استان بهنمیر نیز در اثر همین سیاست‌ها رفته رفته در حال تغییر از تولید مبل به فروشندگی صرف است.

* تولیدکنندگان و فعالان اقتصادی برای تامین حقوق کارگر و پول برق و اجاره مکان و اینگونه مسائل مجبور به گرفتن نزول از بازار می‌شوند که عاقبت آن ورشکستگی یا سر درآوردن از از پشت میله‌های زندان است.

* سفرهای مسکوت مسؤولان اقتصادی خارجی به ایران بیشتر شبیه سفرهای توریستی است، احتمالا در چند روز آینده استاندار مازندران باید در پاسخ به دعوت استاندار مارکه به آنجا سفری کوتاه داشته باشد که با وجود تعطیلی 50 درصدی کارخانه‌های مازندران و دستان خالی استاندارمان برای صادرات سفر دیگر توریستی برای مسئولان استانی رقم می‌خورد.

*تولیدکنندگان واقعی از سیاست‌های راهبردی دور نگه داشته شدند تا جایی که تشکل‌های تولیدی توسط مدیر کل صنعت، معدن و تجارت به سیستم‌های فرمایشی مد نظر استاندار تبدیل شده است و نقش کبریت‌های بی ‌خطر را برای دولت بازی می‌کنند.

در توزیع فرم‌های حمایت از تولید یا جلسات فی مابین با سازمان صنعت معدن استان توضیحی مبنی بر حمایت از تولیدکننده توسط دولت داده نشد، در متن فرم هیچ پشتوانه اجرایی، زمانی و یا حمایتی وجود ندارد، به نظر می‌رسد که این اقدامات  نخ نما شده  فقط برای ایجاد ریسک ورود به تولید در استان طرح شده تا به همان آمارهای گفته شده در بالا دست یابند که این عمل آنها، شدیدا زمینه به خطر افتادن واحدهای تولیدی را در آینده‌ای نزدیک، زیادتر می‌کند.

* پرداخت تسهیلات بدون برنامه فقط برای کسانی که سرمایه ملت را در امور غیر از تولید به جریان انداخته‌اند منفعت زیادی دارد که تاکنون هم داشته است و بانک‌ها هم در آرامش منتظر بالا رفتن قیمت ملک‌های وثیقه کارفرمایان نشسته‌اند و شدیدا از انفعال دولت در بخش تولید استفاده کرده و حمایت مستقیم آنان را همراه دارند و به جای کمترین حمایت از تولید، همچنان چشم به دریافت نزول و ربا دوختند.

* در معرفی تسهیلات به واحدهای تولیدی راست‌آزمایی مناسبی نشده است. مدیران بانکی نیز به‌عنوان متهمان ردیف اول وضعیت فعلی اقتصاد کشور سکوت مطلق اختیار کردند.

* انتظار است استاندار مازندران یک‌بار در برنامه ای مناظره‌ای چالش‌ها و راهکارهای بخش تولید را بشنود زیرا سئوالات و دغدغه‌های زیادی از جانب تولید کنندگان و فعالان اقتصادی وجود دارد که تاکنون پاسخ شفافی از جانب مسئولان استانی دریافت نشد.

*این حق تولیدکنندگان استان است که پرسند چرا صد‌ها کارخانه در استان تعطیل و بعضی از تولیدکنندگان در زندان به سر می‎برند و آنان که با چنگ و دندان و دادن رشوه‌های نزولی به جنگ فقر و ضعف و تهدید کشور شتافته اند چرا این‌گونه تنها ماندند  و چرا کشاورز به فروختن زمین کشاورزی برای ساخت ویلاها رضایت دادند ولی شما بدون نظر خواهی از مردم مازندران مقدمات گذر آب کشاورزی از مازندران به سمنان را پیگیری می‎کنید تا در آنجا کشاورزی ایجاد شود.

*من به آقای استاندار می گویم انتظار این است که مسئولان استانی از تریبون مجانی فاصله بگیرند و درب تشکیلات خویش را به روی فعالان واقعی بخش تولید بگشایند و از نزدیک و بی‌واسطه پاسخگوی ادامه روش کار و تولید در مازندران باشند.

از هر طرف که به این اظهارات نگاه کنید تاسف تان بیشتر می شود، حرف ها آنقدر کامل است و ایرادها آنقدر درست بیان شده است که تقریبا نیازی به تحلیل ندارد، اما به هر روی گروه اقتصادی«عبارت» فردا در گزارشی تحلیلی به بررسی چالش های طرح شده در گفتگوی خاکزادیان خواهد پرداخت و ضمن پیش بینی نسبی آینده اقتصاد و تولید استان سعی خواهد کرد، راهکارهایی کوتاه مدت و میان مدت ارائه کند و بگوید چه عواملی باعث شده است که استانداری مازندران و دیگر نهادهای اقتصادی دولتی در استان در توسعه اقتصادی با شکست مواجه شوند.