خزرتیترخبر: پارک جنگلی «بزچفت» که به پارک جنگلی بابلکنار نیز شهرت دارد، در فاصله ۲۲ کیلومتری شرق بابل و در مجاورت روستایی به همین نام واقع شده که تا نیمه فروردین از طریق منابع طبیعی به شهرداری بابل واگذار شده بود اما با اتمام قرارداد شهرداری و عدم برگزاری مزایده جدید از سوی منابع طبیعی، حال این پارک به جولانگاه سارقان تبدیل شده و امنیت از منطقه رخت بربسته است.

پارک جنگلی بزچفت که به پارک جنگلی بابلکنار نیز شهرت دارد، با وسعت بیش از ۷۱۶ هکتار در فاصله ۲۲ کیلومتری شرق بابل واقع شده است و یکی از جاذبه های طبیعی بکر مازندران و از مکان‌های دیدنی شهرستان بابل محسوب می شود.

این پارک طی قرارداد ۲۰ ساله در اختیار شهرداری بابل قرار گرفت و از سال ۱۳۶۸ تفرجگاه امن برای شهروندان و گردشگران شد، با اتمام قرارداد و عدم تمایل شهرداری به تمدید آن، تمام امکانات موجود جمع آوری و از منطقه خارج گردید؛ بعد از رفتن شهرداری این پارک به مکان ناامن و جولان قاچاقچیان چوب و سارقین بدل شد و مدتی است که خواب راحت را از چشمان مردم روستای بزچفت که در ۶۰۰ متری این پارک واقع شده، ربوده است.

برای پیگیری مشکل روستای بزچفت و چرایی ناامن شدن روستا از اهالی علت را جویا شدیم، رئیس شورای اسلامی روستای بزچفت اظهار کرد: تا زمانی که پارک جنگلی بزچفت در اختیار شهرداری بود شاهد امنیت نسبی در منطقه بودیم تا اینکه طی ۵۰ روز اخیر که قرارداد شهرداری به اتمام رسید بدون مقدمه تمام وسایل و امکانات را جمع آوری شد و حتی زباله ها را خالی کرده و سطل ها را با خود بردند.

وحید برزگر ضمن اشاره به اینکه با رفتن شهرداری از این پارک منطقه کاملا ناامن شده است افزود: در ۶۰۰ متری در ورودی پارک بزجفت، روستای بزچفت با ۵۵ خانوار و ۳۰۰ نفر جمعیت قرار دارد که دچار چالش جدی هستند.

وی ادامه داد: سرقت پنجره نگهبانی ورودی پارک، سرقت در و امکانات نمازخانه، سرقت درب و شیرآلات سرویس بهداشتی، سرقت تاب و سرسره و همچنین سرقت ۲۰۰ تیرک تلفن و ۷ کیلومتر سیم تلفن محل از پیامد رها شدن این پارک جنگلی است.

رئیس شورای اسلامی روستای بزچفت از افزایش قاچاق چوب در این مدت خبر داد و گفت: سودجویانی که فضا را برای سرقت مهیا دیدند اقدام به قطع درختان نادر در این جنگل ها کرده و بدون دغدغه به قاچاق چوب ادامه می دهند.

برزگر خاطرنشان کرد: دیگر امنیت در منطقه وجود ندارد و سارقان از سرقت دام و طیور اهالی گرفته تا محصولات کشاورزی و قطع درختان تا عربده کشی به ایجاد رعب و وحشت در دل روستائیان مشغولند و کسی جوابگو نیست.

وی از هزینه سنگین تعهدات واگذاری پارک بزجفت خبر داد و گفت: این روستا جوانان تحصیل کرده توانمند و متعهدی دارد که اگر این مهم به خود مردم واگذار شود حاضرند این منطقه و جنگل را از آلودگی بهداشتی پاک کرده و جنگل را با کاشت نهال های جدید احیا کنند و دوباره امنیت را به منطقه برگردانند اما مبلغ مناقصه و شرایط واگذاری به گونه ای نیست که ما از عهده آن برآییم.

مشکل را از زبان روستائیان منطقه جویا شدیم، ابراهیم محمدی از اهالی روستای بزجفت نیز اظهار کرد: از وقتی که شهرداری از منطقه رفت، ما یک روز خوش نداریم، دام و طیور ما را به سرقت می برند و محصولات کشاورزی ما را شبانه از روستا خارج می کنند، نه توان مقابله داریم و نه جرات اعتراض به این سارقان زیرا کسی تاکنون برای بررسی وضعیت روستا نیامده است.

خدیجه محمدی هم از دیگر اهالی روستا گفت: سارقان به راحتی وارد خانه شدند در گوشه اتاق صندوقچه مرا بازکرده و تمام وسایل آن را بردند، ظروف مسی که از پدران ما به یادگار داشتیم را دزدیدند، پولی که در این سن بالا با کارگری برای روز مبادا نگه داشتم به سرقت بردند.

وی افزود: نگران مال و باغ و خانه بودیم اما اکنون نگران جان خود هستیم که مبادا نیمه شب وارد خانه شوند و جان بگیرند نه کسی فریاد رس ماست نه قادر به دفاع از خود هستیم.

عباس محمدی، دیگر اهالی روستا هم از مشکلات کشاورزان و دامداران گله کرد و گفت: ما خوراک دام نداریم و هزینه کشاورزی بی رویه افزایش یافته، دغدغه ما کم بود که اخیرا سرقت هم به آن اضافه شد، اگر شورا و جوانان محل شب ها نگهبانی ندهند بعید میدانم سارقان به جان ما هم رحم کنند.

حمیده شعبانی دیگر روستایی منطقه نیز از نگرانی آینده جوانان خود گفت: من نگران آینده جوانان هستم و نگران امنیت روحی و روانی مردم روستا هستم، ما در این روستا از کمترین امکانات موجود بهره مندیم، زندگی سخت روستایی با این ناامنی قابل تحمل نیست، شب های روستا ناامن شده و ترس از خانه خارج شدن داریم هرچند در منزل نیز امنیت نداریم.

رضا محمدی روستانشین دیگر نیز از جولان قاچاقچیان چوب در این مدت گله کرد و گفت: صدای دلخراش اره برقی که جان درختان نایاب را یکی یکی می گیرد و جلوی چشمان همه کامیون کامیون خارج می شود دردناکترین اتفاق ممکن است،این جنگل امانت است که براحتی به تاراج می رود اگر این روند ادامه یابد دیگر جنگلی باقی نخواهد ماند.

شجاع برزگر دیگر اهالی این روستا تصریح کرد: درخواست مردم ما این است که پارک را از مزایده خارج کنند، اجازه دهند خود اهالی آن را به نحو احسن مدیریت کنند این جوانان تحصیل کرده هم قادر به حفظ بهداشت منطقه هستند، هم جنگل را احیا و در برابر قاچاقچیان حفظ می کنند و هم در حفظ امنیت منطقه توانمند هستند.

بخشدار بابلکنار نیز در این خصوص اظهار کرد: این پارک که از منابع ملی است به مدت ۲۰ سال طی قراردادی در اختیار شهرداری بابل قرار گرفت، دی ماه سال ۱۴۰۰ قرارداد شهرداری به اتمام رسید و طی مکاتباتی با دادستان بابل و فرمانداری، شهرداری مجاب شد تا ۱۵ فروردین از آنجا نگهداری کند تا اداره کل منابع طبیعی این پارک را به مزایده گذاشته و در اختیار فرد برنده مزایده قرار دهد.

نقی مصطفی زاده گنجی در گفت و گو با ایسنا تصریح کرد: اما اینکه چرا تاکنون وضعیت پارک مشخص نشده سوالی است که باید منابع طبیعی پاسخگو باشد.

این مسئول گفت: برای رفع مشکلات موجود از شهرداری و شورای شهر مرزیکلا نیز درخواست همکاری داشتیم اما این مشکل باید به دست منابع طبیعی حل شود.

🆔@khazartitrekhabar
🌐Khazartitrekhabar.ir