خزرتیترخبر: اوضاع کرونا طوری نامساعد شده که دیگر نمی‌توان دست روی دست گذاشت، باید کاری کرد، در طول هفته اخیر همه شاهد جولان وحشتناک کرونا از نوع دلتا بودیم، در همین استان مازندران تعداد فوتی‌ها در طول یک هفته سه رقمی شد.

شاید دور از ذهن باشد ولی هر چه جلوتر رفتیم اوضاع بدتر و غیرقابل پیش‌بینی شد، از اسفند ماه ۱۳۹۸ تاکنون زمان زیادی گذشته، تصور همه ما این بود که روز به روز از تعداد مبتلایان و فوتی‌ها کاسته شود، اخیرا هم که با انجام واکسیناسیون دل‌مان خوش شد، حال سوال اینجا است که چرا حتی وقتی در قرنطینه به‌سر می‌بریم نگرانیم که نکند طعمه بعدی کرونا باشیم.

*چه فکر می‌کردیم و چه شد/ گذری به کرونا از سوش اول تا پنجم!

صفحات مجازی به‌ویژه ایسنتاگرام را که مرور می‌کنیم یا آگهی فوت و تسلیت می‌بینیم و یا کلیپی غم‌انگیز از اوضاع بیماران بستری شده در بیمارستان و همچنین هشدار مبنی بر رعایت پروتکل‌های بهداشتی بیماران به مردمی که هنوز مبتلا نشدند! ناامیدی از یک سو و ترس و واهمه از ابتلا به کرونا در موج پنجم از سویی دیگر موج می‌زند..

*گذری بر بلاهایی که کرونا برسرمان آورد

حال که در این موقعیت قرار داریم، بد نیست گذری بزنیم و کمی از اوضاع این روزهای بیمارستان و مراکز درمانی در استان مازندران بگوییم، همین دو روز پیش بود در هنگام عبور از یک خیابان در مرکز استان که مجهز به سه مرکز درمانی است با حضور بیماران پشت نوبت در گوشه و کنار پیاده‌روها مواجه شدم، انگار حال کسی خوب نبود، برخی از بیماران حتی همراه نداشتند.

نکته قابل تامل و مثبت اینکه همه این افراد به‌جای یک ماسک دو ماسک بر صورت داشتند، جلوتر که رفتیم چشم‌مان به مرکز بهداشت افتاد گویا قرار بود از مردم تست کرونا بگیرند ولی به‌دلیل کمبود پرسنل و طولانی شدن پروسه برخی‌ها با اعتراض بی‌خیال تست شده و رفته و رفته از ازدحام جلوی درب این مرکز بهداشت کم می‌شد و دوباره تکرار....

راستی، ۵۰ درصد از اهل فامیل و خانواده خود ما هم این روزها کرونا مثبت هستند، می‌گویند برای سرم‌تراپی و تزریق یک آمپول مدت‌ها انتظار می‌کشند و بدتر از همه اینکه شاهد افزایش هزینه‌های درمان هستند‌.

*بیش از نیمی از مردم درگیر کرونا هستند

فرد کرونا مثبت با درصدی از درگیری ریه، که دیگر قادر به خودمراقبتی نیست به بیمارستان مراجعه می‌کند ولی به‌دلیل خالی نبودن تخت و نبود ظرفیت پذیرفته نمی‌شود، پزشک معالج برایش نسخه مخصوص می‌پیچد ولی به گفته خودش این دارو در هیچ داروخانه‌های یافت نمی‌شود می‌گویند در این مورد این بار فقط بیمارستان‌ها تجهیز شده‌اند و بس!

*از پر شدن ظرفیت بیمارستان‌ها تا کمبود و افزایش قیمت داروها

این موضوع از طرفی نشان از کمبود دارو و از سوی دیگر اقدامی برای مقابله با احتکار است، فرد دیگری که از هیچ نوع بیمه درمانی و حمایتی هم برخوردار نیست، از گران شدن قیمت سرم خوراکی نالان است و می‌گوید؛ رفتم درمانگاه و برگشتم تنها یک سرم دریافت کردم خوب هم نشدم، کلی هزینه پرداخت کردم! توان مالی ندارم به خانه می‌روم هر چه خدا خواست، مرگ برای‌مان بهتر است کسی رحمی ندارد..

و اما بشنوید از اوضاع و احوال مبتلایانی که کارشان به بیمارستان کشیده! کسانی که روی تخت بستری هستند و نمی‌دانند چه عاقبتی انتظارشان را می‌کشد، طرف خودش مدت‌ها از کرونا واهمه داشته حال نه تنها در حال دست و پنجه نرم کردن با این ویروس کشنده است بلکه در طول روز شاهد مرگ و میر بیماران روی تخت بغلی است! قطعا در کنار جسم بیمار حال روحی بدی خواهد داشت‌‌...

*سناریوی تکراری کمبود اکسیژن در بیمارستان‌ها/ راه‌اندازی پویش مردمی نفس

یکی از همین بیماران که مرخص شد می‌گوید، در بیمارستان مشکل کمبود اکسیژن داشتیم، تا جایی که خیران پویش مردمی نفس به‌راه انداختند، برخی با شنیدن همین خبر شاید به‌واسطه کرونا جان سالم به در ببرند ولی از ترس و واهمه سکته می‌زنند، عده‌ای در بیمارستان بدون همراه مانده‌اند!! جالب است افرادی که اوضاع معیشتی خوبی ندارند به‌عنوان همراه بیماران حاضر شده و حق الزحمه دریافت می‌کنند.

متاسفانه کرونا "دلتا" با قدرت سرایت بالایی دارد تقریبا همه شهرها را درگیر کرده! یک امدادگر فعال در اورژانس ۱۱۵ می‌گوید؛ به همه اعلام کنید که شهر بوی مرگ می‌دهد علتش هم عدم جدی نگرفتن رعایت پروتکل‌های بهداشتی و دستورات ستاد مقابله با کرونا است، می‌گوید؛ باور کنید ما هم خانواده داریم ولی حدود دو ماهی است درست و حسابی ندیدم‌شان!!!

*و این است عاقبت دورهم‌نشینی‌ها ولی کو گوش شنوا

این امدادگر تاکید می‌کند؛ مهمانی نروید دورهمی برگزار نکنید اگر در مکانی حضور پیدا می‌کنید با رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی باشد، ظرفیت بیمارستان‌ها پر شده، مردمی که به‌خاطر یک سردرد ساده با اورژانس تماس می‌گرفتند امروز به‌علت پر بودن ظرفیت بیمارستان‌ها ترجیح می‌دهند در خانه بمانند.

از مردم گفتیم، مردمی که گاهی کرونا را جدی گرفته و گاهی فراموشش کردند تا اینکه امروز کرونا با تغییر چهره جولان داد ثابت کرد که تا چه اندازه می‌تواند خطرناک باشد شاید می‌خواهد بگوید همین‌طور ادامه می‌دهم تا جان همه را بگیرم.

* حال خسته و تکراری کادر درمان

حال بد نیست کمی از کادر درمان بگوییم، مدافعان سلامتی که این روزها خسته‌تر از همیشه هستند، خسته که چه عرض کنم درون آن لباس ایزوله که فقط چشم‌شان پیدا است، نالان و گریان نیز هستند از اینکه شاهد پر پر شدن بیماران در سنین مختلف بودند! روسای بیمارستان‌ها از کمبود تجهیزات و فضا می‌گویند و باری دیگر ما را به‌یاد اوضاع وخیم کرونا در موج دوم می‌اندازند.

یکی از پرستاران فعال و دلسوز بیان می‌کند؛ دلم برای بیمارانی که توان مقابله جسمی و مادی با کرونا را ندارند می‌سوزد، آخر وقتی طرف پول نداشته یک کیلو هویج " که این روزها قیمتش به کیلویی ۴۰ هزار تومان رسیده است" بخرد چطور می‌تواند با تغذیه سالم به جنگ کرونا برود؟

*پای کمبود دارو به بیمارستان هم باز شد

وی از کمبود سرم نرمالتالین که قابلیت حل با داروی مقابله با کرونا را دارد خبر می‌دهد و بیان می‌کند؛ در کنار آن به‌علت افزایش تعداد بیماران دچار کمبود اکسیژن هستیم.

همان‌طور که می‌دانید کووید ۱۹ در سویه جدید به کودکان و حتی نوزادان نیز رحم نمی‌کند و اخباری مبنی بر فوت نوزادان به گوش می‌رسد، سردخانه‌ها در بیمارستان نیز اشباع شده و تعداد امواتی که پایشان به غسال‌خانه می‌رسد در شهرهای کوچک دو رقمی شده است.

حال مردم خطه سرسبز شمال خوب نیست، راه‌های ورودی استان را که نبستند، محدودیت‌ها نیز نتوانسته کاری از پیش ببرد، در گرم‌ترین فصل سال مردم ناامید و کادر درمان خسته هستند، هزینه‌های درمان افزایش پیدا کرده، ولی هنوز کسی رعایت پروتکل‌های بهداشتی را جدی نمی‌گیرد، این را با نگاهی به افزایش تعداد مبتلایان و فوت ۳۰۰ نفر طی یک هفته که در گزارش میدانی مدیرکل صدا و سیمای مازندران از بیمارستان‌های استان اعلام شده است می‌توان فهمید.