به گزارش خزرتیترخبر و به نقل از تیترامروز، بارش باران و جاری شدن سیل یکی از معضلات جدی در این استان است.

با وجود پیگیری‌های رسانه‌ای اعتبارات ویژه‌ای برای جلوگیری از سیل در استان اختصاص پیدا نکرده و از تجربیات سیل‌های گذشته درس عبرت گرفته نشده است.

متولیان استانی برای عدم پاسخگویی به افکار عمومی به صورت هماهنگ بحث کم نظیر بودن بارش‌های باران اخیر را پیش کشیده و اعلام کردند که در 150 سال گذشته این حجم از بارش باران بی سابقه بوده است.

خبرگزاری علم و فناوری گزارشی از اظهارات لو رفته مسئولانی ملی واستانی در ارتباط با چرائی وقوع سیل در مازندران را منتشر کرده که نشان می‌دهد بخش عمده از کم کاری متوجه خود متولیان استانی بوده است.

عدم لایروبی رودخانه‌های مازندران، کم توجهی و تجاوز به حریم رودخانه، قطع بیش از اندازه درختان و بی‌توجه‌ی به طرح‌های آبخیزداری، برداشت بی رویه در حریم پل‌ها و همچنین عدم برداشت شن در مناطق بالادست از مباحثی است که در لابه‌لای صحبت‌های مدیران استانی و ملی به آن اشاره شده است.

با توجه به اینکه سایه سنگین سیل همچنان در استان مازندران وجود دارد فعالیت‌های رسانه‌ای برای بررسی ابعاد بیشتر علت وقوع سیل در مازندران تا رسیدن به حداقل نتیجه مطلوب باید ادامه داشته باشد و جای کار دارد که رسانه‌های استان بیشتر موضوع سیل و مخاطرات آن را برجسته کنند.

در گفت وگویی که مختار پور معاون منابع طبیعی و آبخیزداری مازندران با یکی از رسانه‌های استان داشته به بحث تغییر اقلیم، کوتاه شدن دوره‌های بارندگی،تجاوز به حریم رودخانه‌ها، برداشت بی رویه از جنگل،عدم توجه به مباحث آبخیزداری، نبود سدهای سرشاخه گیر و بندهای رسوب گیر، نداشتن برنامه مدون برای جمع آوری آب‌های سطحی از مباحث مطرح شده توسط این معاون بوده است.

یداللهی معاون محیط زیست مازندران هم برداشت بی‌رویه از جنگل، عدم اجرای طرح‌های آبخیزداری،به هم خوردن تعادل وضعیت آب و هوایی مازندران، تخریب طرح‌های آبخیزداری عنوان کرد.

آنچه که این روزها به شدت مردم را آزار می‌دهد، بحث شناخت درد و داشتن راهکار درمان برای جاری شدن سیل در استان است.

مدیران استانی باید پذیریند که بارش باران بیش از 300 میلیمتری هم در طول 48 ساعت برای مازندران نباید ایجاد خطر کند.

همیشه این رویه در کشور بوده است که پس از بروز حادثه مدیران استانی به فکر راه چاره افتادند چاره‌ای که موقتی و مسکن بوده و به صورت ریشه‌ای مشکلات و معضلات حل نشده، بخشی از کم کاری‌ها متوجه مدیریت بحران است اما مدیریت بحران در حادثه سیل تنها تلاش کرد که  بحث کم نظیر بودن بارش باران را پررنگ تر کند.

آنچه که امروز در مازندران در پس حادثه سیل خودنمایی می‌کند، کم توجهی  در حوزه مدیریت بحران  که بسیاری از کارشناسان هم به این موضوع اعتقاد دارند.

لیست زنجیره اقدامات انجام نشده سیل در مازندران

منابع طبیعی به طرح‌های آبخیزداری توجه نکرده است، محیط زیست حساسیت‌های لازم در ارتباط با برداشت بی‌رویه را به صورت آنچه که باید باشد گوشزد نکرد، دولت منابع و اعتبارات لازم را اختصاص نداده است، مدیریت بحران اقدامات پیشگیرانه انجام نداده، مدیران آب منطقه‌ای استان حساسیت لازم نسبت به پاک سازی حریم رودخانه‌ها را نداشته اند، نظارت‌ها در برداشت بی رویه شن و ماسه در حریم پل‌ها چندان قوی نبوده است همه این عوامل دست به دست هم داده و زمینه جاری شدن سیل و بی خانمانی مردم را فراهم کرده که در سیل اخیر بنا به اظهارات متولیان استانی 700 میلیارد تومان خسارت به استان وارد شده است در صورتی که با پیگیری امور و تامین اعتبارات و امکانات در اختیار می‌شد با یک سوم رقم فعلی جلوی حادثه را گرفت.

براساس این گزارش، در روزهای اخیر مدیرکل مدیریت بحران استان از برنامه ریزی برای لایروبی رودخانه توسط شهرداری‌های استان خبر داد.

نکته اینجاست، چرا مدیریت بحران که بخشی از وظایفش شناسایی و رفع بحران هست، جلوتر از سایر دستگاه‌ها به فکر کنترل امور نیست؟