به گزارش خزرتیترخبر و به نقل از عبارت، از اینکه به عنوان یک هم جنس به شما پاسخ میدهم شرمنده ام، علیرغم اینکه همیشه از صراحت کلام و آزادی بیان حمایت و استقبال می کنم ، اما از اینکه یک طرفه به قاضی رفته اید خوشحال نشدم اما پاسخ در خفا دادن را هم برای اعتراضی که فریاد شد ،جایز نمی دانم و اجازه میخواهم از شما علیرغم میلم پاسخم رسانه ای شود.

آن روز که از مدرسه ای در یکی از روستاهای بابل به ساختمان سفید استانداری پا گذاشتید ، هیچ کس برای گرفتن دستان تو که پله های مدیریت را ده تا یکی طی کردی شماتت نشد .

هیچ ویدئویی در باب آن میزی که یکباره و به ناگاه بر آن نشستید به اعتراض ضبط نشد، مردم استان به ویژه بانوان غیورش صبوری کردند تا چهره عملکردی زنی را ببینند که در حال شکستن تمام کلیشه های معمول مدیریتی بود و شما نیز به واسطه همین صبوری 4 سال در مسند مدیرکل بانوان و خانواده استانداری نشستید .

سرکار خانم جمشیدی !حرمت نان و نمکی که با هم پشت میزهای جلسه و برگزاری بیشمار نمایشگاه و همایش ها و طرح های حوزه بانوان خوردیم جای خود و برای همتت در تمام این 4 سال مسئولیتت دست مریزاد اما سیاستی که شما به عنوان مدیرکل استانداری و یک مقام مسئول بر خلاف نص صریح قانون ، نابجا برایش پاشنه ور کشیدی باید یادت داده باشد که دولتها آنجا که پای منافع ملی به میان بیاید و یا تشخیص بر جابجایی  مدیر کل ، وزیر ، استاندار و .... باشد به دنبال سند زدن پست های مدیریتی برای کسی  نیستند .

این سیاست باید بیادت بیاورد  بیشمار وزیر ، مدیر و کاردان بوده اند که بعد از برکناری با سعه صدر در کنار قطار توسعه کشور حرکت کرده اند ، حتما مستخضری که این نظام به دنبال ارث گذاشتن برای کسی نیست ...

خانم جمشیدی خودت را در گروه سهم خواهان قرار مده و مانند خیلی ها که برای استقرار این دولت پاشنه ورکشیدند اما حالا درگوشه ای نشسته اند و در سایه از دولت و نماینده اش در استان حمایت میکنند ، سکوت کن و اگر برای خدا گام برداشتی که امید است اینچنین باشد خودت را مهره ی سوخته در مدیریت زنان نکن.

سرکار خانم جمشیدی شما حتی یادتان رفت که مدیر قبل از شما نیز جنسی از آموزش و پرورش بوده است ، اگر اعتقادتان بر استمرار استفاده از ظرفیت های بانوان بود چرا در زمان مسئولیتتان هرگز سراغی از مدیرانی نگرفتید که سالهای سال از چرخه مسئولیت دور مانده اند.

شما حتی یادتان نمی آید که سهم خواهی افراد برای حضور و هواداری در انتخابات یک ضعف سیاسی است و هیچ جناح و حزبی که دانش و بینش سیاسی دارد آن را جار نمی زند.

شما یادتان نمی آید اما من به خوبی جلسه تکریم شما را به یاد دارم، آن روز با ظاهری گشاده و هدیه ای که متبرک به ضریح کرده بودید از سفر کربلا برای استاندار مازندران تحفه ای آوردید که آن روز احساس می شد این تبرک به رسم روح لطیف و ابتکار زنانه شماست اما خدا نکند این موضوع  در اذهان ایجاد شود که نکند آن ظاهر بشاش و این تحفه سیاسی برای استمرار و ماندن در قطار مدیریتی استان بوده است .

سرکار خانم جمشیدی ! درست است که  استاندار مازندران گفته بود که در مدار مدیریتی حفظت میکند، اما صبوری نکردی.

بیشمار زنانِ توانمند استانم ماهها و سالها در حال صبوری اند ، اما اینچنین  جار نزدند تا پیامشان به گوش رییس جمهور برسد.

بی شک استاندار مازندران بیگدار به آب نزده و نخواهد زد.

کاش شان جایگاهی که داشتی را حفظ میکردی و ذهنیتها را این چنین تغییر نمیدادی،به گمانم  کمی بیشتر از حد معمول عجله کرده اید ؟ آیا بهتر نبود تا تعیین مسئولیت جدید به محل کارتان مراجعه می کردید ؟!

تحقیر پست مربی پرورشی برای نسل آینده در مدرسه ای در منطقه محروم بابل با روح مدیریت شما در 4 سال مسند یک پست فرهنگی منافات ندارد ؟! شما حتی آنقدر عجولانه عمل کردید که اعتمادی که در طول 4 سال مدیریت به شما شد را زیر سوال بردید ....

اما آنچه در این میان مهم است اینست که در کنار همه وعده ها و دیدگاهی که برای احراز پست های مدیریتی به بانوان وجود دارد حواسمان باشد به گزینه دیگری هم بیندیشیم و اینکه گمان نکردید که با این مدل اعتراض وزن مدیریت زنان کم میشود؟ 

سرکار خانم جمشیدی ! برایم بسی سخت است از اینکه در آستانه روز معلم نمی توانم آنگونه که باید این روز را برایت تبریک و گرامی بدارمش چرا که جامه انبیا بر قامتت حس افتخاری نداشت که مرا وادار به ستایش کند .

برایت آرامش می خواهم ....