به گزارش خزرخبر و به نقل از فارس، رئیس اداره حیاط وحش اداره‌کل حفاظت محیط‌ زیست مازندران در مراسم روز جهانی تالاب‌ها، با بیان اینکه از سال 1354 معاهده بین‌المللی محیط ‌زیست ایجاد شده است، اظهار کرد: امروز 154 کشور به عضویت این معاهده بوده و تعداد تالاب‌ها به 2 هزار و 252 تالاب رسیده است.

وی افزود: از همان سال اول تعداد تالاب‌ها در ایران 18 تالاب بوده و امروزه به 22 تالاب رسیده است که معمولاً یک نام تالاب خود دربرگیرنده چند تالاب کوچک‌تر است.

رئیس اداره حیاط وحش اداره‌کل حفاظت محیط‌ زیست مازندران با بیان اینکه در حال حاضر در مازندران دو تالاب داریم، تصریح کرد: این تالاب‌ها، تالاب میانکاله و زاغمرز و مجموعه دامگاه‌های منطقه فریدونکنار است که خود شامل پنج دامگاه فریدونکنار، سرخ‌رود، سرخ‌رود غربی، سرخ‌رود شرقی و ازباران است.

این مسئول خاطرنشان کرد: تالاب فریدونکنار جزء تالاب‌های فصلی به‌شمار می‌رود و به‌ دلیل اینکه در مسیر مهاجرت پرندگان واقع شده به‌عنوان بیست و دومین تالاب ایران به ثبت رسیده است.

ربیعی تصریح کرد: از 16 گونه پرنده وحشی که در فهرست گونه‌های خطر انقراض جهانی است هفت گونه آن را در منطقه فریدونکنار داریم و درنای سیبری به خاطر اهمیت آن نقشش پررنگ‌تر شده است.

وی با اشاره به اینکه تالاب‌های ایران از وضعیت خوبی برخوردار نیستند، اظهار کرد: 6 تا از تالاب‌های ایران در فهرست تالاب‌های در رده تهدید قرار دارند این تهدیدات در منطقه میانکاله در عرض جنوبی بحث تغییر کاربری و تصرف در تالاب را داشته و در منطقه فریدونکنار نوع برداشت و نوع بهره‌برداری تهدیدی برای پرندگان است.

رئیس اداره حیاط وحش اداره‌کل حفاظت محیط‌زیست مازندران گفت: تالاب‌های فریدونکنار از نوع تالاب‌های سنتی و دست‌ساز است که خود سبب ایجاد نوعی دوگانگی شده و اگر بهره‌ برداری از آن همچنان صورت بگیرد تالابی دیگر وجود ندارد.

این مسؤول ادامه داد:از سال 92 درصدد اجرای طرحی که حدود پنج سال طول می‌کشد هستیم تا از فشارها کاسته و مردم این منطقه به فکر شکار نباشند و تنها از یک روش بهره‌برداری دوما شکار انجام گیرد و سایر گزینش‌ها غیرمجاز اعلام شود و این کار در صورتی محقق می‌شود که با مسؤولان و دوماداران نشستی صورت گرفته تا مشکلات بررسی شود.

ربیعی از مهاجرت پرندگان به طور متناوب بین 2 هزار و 500 تا 10 هزار پرنده به این منطقه خبر داد و گفت:از سال 86 قوهایی تحت عنوان قوهای بخش خزر و بخش مرکزی سیبری به علت سرمای شدید این منطقه را برای مهاجرت انتخاب کردند و جمعیت این قوها در دنیا شناخته شده است.