به گزارش خزرتیترخبر و به نقل از فارس، پس از نارضایتی فراوان شهروندان محمودآباد از کمبود پزشک و صرف وقت زیاد برای یک ویزیت ساده، در درمانگاه تأمین اجتماعی محمودآباد به بررسی این مشکل پرداختیم.

در بدو ورود به درمانگاه با ازدحام جمعیت مواجه شدیم؛ مسئول پذیرش در جواب مراجعه‌کنندگان می‎گفت در حال حاضر پزشک در درمانگاه نیست، حداقل یکی دو ساعت باید منتظر بمانید.

در داخل راهرو و سالن انتظار بر روی صندلی‌ها مملو از بیماران مختلف اعم از زن، مرد، پیر و جوان و کودک و در واقع از همه سنین حضور داشتند که از چهره آنها خستگی و سردرگمی را می‎توان مشاهده کرد.

در زمان حضور که ساعت 9:30 دقیقه صبح دوشنبه بود فقط یک پزشک در مرکز حضور داشت که این پزشک هم به‌علت ویزیت بسیار از صبح زود در حال صرف صبحانه بود و یک پزشک متخصص اطفال هم بود که به ناچار همراه ویزیت کودکان، بیماران بزرگسال را هم ویزیت می‎کرد.

با مشاهده این صحنه‌ها با تعدادی از افراد حاضر در صف انتظار برای ویزیت و یا افرادی که پس از اتمام کارشان در حال خارج شدن از مرکز درمانی بودند، به گفت‌وگو نشستیم که همگی از کمبود پزشک و زمان زیادی که برای یک ویزیت ساده در این مرکز درمانی صرف می‎کنند، گله‌مند بودند.

طبق بررسی‌هایی که انجام گرفت در سایر مراکز درمانی پزشکان روزانه بین 30 تا 35 مریض ویزیت می‎کنند ولی در مرکز محمودآباد از سه پزشک موجود، دو تن از این پزشکان روزانه بین 150 تا 170 مریض ویزیت می‌کنند.

با یک حساب سرانگشتی پزشکان این مرکز ماهانه 2 هزار و 400 نفر را ویزیت می‌کنند، آیا در سایر درمانگاه‌های تأمین اجتماعی در سراسر استان، پزشکان به این اندازه ویزیت انجام می‌دهند؟

واقعاً تا چه وقت مردم محمودآباد باید چوب نداشتن امکانات و بی‌تدبیری مسئولان را بخورند.

مسئولان تأمین اجتماعی استان در سال‌های گذشته قول تجهیز بیشتر این مرکز و افزایش نیرو را داده بودند اما بنا به چه دلایلی نه این مرکز تجهیز شد و نه پزشکی به آن اضافه شد؟

به‌ دلیل طرح پزشک خانواده و رایگان بودن این طرح برای افراد شهری و نبود مراکز درمانی و پزشک در خانه‎های بهداشت روستایی، بیماران روستایی برای اینکه در این شرایط بد اقتصادی هزینه درمان نپردازند، با صرف چندین ساعت زمان برای ویزیت و دریافت دارو وقت خود را در مرکز درمانی تأمین اجتماعی محمودآباد می‌گذرانند.

در این فصل از سال با توجه به شایع بودن بیماری‎های فصلی، بار مراجعات به درمانگاه تأمین اجتماعی را در روز به بیش از 500 نفر افزایش داده که با سه پزشک موجود واقعاً کار سختی را در پیش دارند و بیشتر بیمه‌شدگان از نبود امکانات و کمبود پزشک رنج می‌برند و بارها بعضی از بیماران مجبور به مراجعه در روز بعد برای ویزیت هستند.

آیا منشور حقوق بیمار و طرح تکریم ارباب رجوع این‌گونه است که بیماری برای یک سرماخوردگی ساده حدود سه ساعت زمان صرف کند تا یک خدمات ساده از درمانگاه تأمین اجتماعی بگیرد؟

حال اگر برای یکی از سه پزشک موجود در این مرکز مشکلی پیش بیاید با این حجم مراجعه‌کننده مردم دردمند چه کنند؟

مرکز درمانی امام خمینی (ره) تأمین اجتماعی محمودآباد در 18 سال قبل با سه پزشک و 5 هزار بیمه ‌شده شروع به ‌کار کرده و اکنون حدود 18 هزار بیمه‌ شده اصلی داریم که اگر افراد تحت تکفل آنها را سه نفر حساب کنیم به بیش از 50 هزار دفترچه درمانی می‌رسد اما کماکان با همان سه پزشک و امکانات ناچیز به خدمات‌رسانی مشغول هستند.

در ماه گذشته یکی از پزشکان زبده به‌ نام خانم دکتر آهسته به مرکز درمانی آمل منتقل شد و یا پزشکان دیگری به شهرهای دیگر هم منتقل شده بودند و طبق شنیده‎ها یک مرکز درمانی با امکانات کامل در شهر چمستان آماده خدمات شده است.

آیا وقت آن نرسیده که برای شهرستان محمودآباد با این همه بیمه ‌شده به ارتقای سطح درمانگاه آن بپردازیم و درمانگاه تخصصی در اینجا مستقر شود؟

تا چه وقت بیماران این شهرستان باید چوب اختلاف سلیقه و مسائل حزبی و جناحی را خورده و از قافله توسعه عقب بمانند؟

آیا دلسوزی واقعی بدون دیدگاه سیاسی و فقط برای رضای خدا و کار برای طبقه ضعیف و متوسط جامعه وجود دارد تا بیماران و بیمه‌ شدگان این شهرستان که انتظاری به‌ حق دارند، پس از پرداخت حق بیمه بتوانند خدمات مطلوبی از سازمان تأمین اجتماعی بگیرند.

بیاییم رنج و آلام مردم بیمار را با تجهیز این مرکز به تجهیزات مورد نیاز و پزشکان کافی مرتفع کرده تا بیمه ‌شدگان در کمال احترام و با کمترین زمان بهترین خدمات را از مرکز درمانی تأمین اجتماعی محمودآباد بگیرند.