به گزارش خزرتیترخبر و به نقل از عبارت، آنچه در ادامه می خوانید آسیب شناسی شورای اصلاح طلبان مازندران از زبان یکی از فعالان قدیمی اصلاح طلب در مازندران است.

یکم: اصلاحات و روشهای اصلاح طلبانه اگر نتوانداخلاقیات و منش وروش فردی و سیاسی مارا تغییر دهد هرگز نخواهد توانست در نزد افکار عمومی این گفتمان را اخلاقی و قابل پذیرش نماید.سه سال واندی از مستقرشدن دولت اعتدال وتدبیر می گذرد،به باور کنشگران اصلاح وتدبیر، مصدرنشستگان و "متنعمان" تلاش نکردهء مستقردر مناصب سیاسی و اجرایی،نتوانسته اند انتظارات آنها را برآورده نمایند.

در ادامه ی این روند، تداوم کنش جریان اصلاحات در استان در مبارزه علیه وضع موجود و نیز اصلاح روند معیوب ناکارآمدیها و نیز افزایش امید، یک اصل اجتناب ناپذیر است.

سخن از اینجا آغاز می شود که در طول این سالها آنهائی که با ادعای دوستی وبه قصد اصلاح و درمانِ تفکری مسموم آمده اند!اما انگار خود جایگزین آن مسمومیت شده اند!....

نگارنده احساس می نماید"نابلدِ قدرت یافته" و بر مصدرِ مهمه یِ سیاسی نشسته، در پیوندبا کاربلدان امنیتی و قدرت داران انتصابی با نگاهی ابزاری از مجموعه کنشگران سیاسی اصلاح طلب، پلی ساخته اند تا بلکه "خرِ"مراد خویش را که مملو از قدرت طلبی متحیرانه است بر این دیار شوره زار برانند!

براستی کیست که در طول این سالها تلاشهای فداکارانه موج عظیمِ جوانان و اصلاح خواهان و خاصا" موج بی نظیر24خرداد92را که همه گمانه هاو خیالات را که تفکری اینگونه داشته اند را بسان حبابی ترکانده است را نداند؟!

همه، امیدوارانه در پی تغییر و پیروزی جدید به میدان آمده بودندتا بلکه در یک حماسه بی نظیر،غرور و افتخارِ وطندوستی و موجِ آزادیخواهیِ خویش را بتصویر درآورند!

اینکه چرا دیری نپائید که پس از پیروزی روند معقولانه و شادمانه، چگونه بدست این ذی نفوذان غرق در منافع زودگذرشان شده است و متحیرانه و سوگمندانه سرود فتح بر این پیروزی خوانده اند را هیچکس نتوانست سر درآورد!!

در این میان، همه نگاهها اما معطوف به سرحلقه های صادق اصلاحات گردید تا بلکه آنها چه خواهند کرد!؟.......و آنها تا رفتند بجنبند دوسالی و اندی  طول کشید و با انبوهی از مشکلات و نابسامانی و تفرق و تشتت،شورایی پر ابهام و ناهمگون و چندان تعریف ناشده ای را بنام "شورای اصلاح طلبان" با محوریت انسجام برای وحدت و همدلی را شکل دادند که تاکنون بنظر نتوانست در ماموریت خویش کامیاب شود!

واقعا" رفتار و کردار عده ای از سر برآوردگان در این شورا حیرت انگیز بود!...برخی از این عده  و نه همه  آنها برای رسیدن به کام عطشناک فزون خواهی قدرت سیاسی در آن روزها ،آنگونه تند وتیزی می کردند تا بلکه غم از دست دادن رانت های قدرت سیاسی شان را در سنوات دورتر بازیابند!

اینکه قلوب پاک جوانان و با صفای شهر و دیارمان و مردم مستاصل شده از بی کفایتی های دولت ماقبلشان، که دلهاشان در عشق وطن می تپید و با هزاران رویا برای این روزهای پیروزی دل خوش کرده بودند چه می آید؟ اصلا برایشان پشیزی ارزش نداشت!

همه چشم انتظار بوده اند که امتحان پس داده های اصلاحات در استان مازندران بتوانند بارِ دیگر امید را به جامعه برگردانند! و با ایثار و از خود گذشتگی راهی برای مردمی که دل به دریای بلا زده اند گشوده نمایند، نه اینکه همه این آمال و ارزوهای مجموعه ای عظیم را نادیده بینگارند و به حاشیه و آسایش پناه آورند!

دوم: من بسهم خود!جنابان آقای احمدی فولادی و  آقای روزبهی را مخاطب قرار می دهم!

مردم و خیل عظیم جوانان از شما انتظار دارند که رودربایستی هارا کنار بنهید و بسان گذشته عَلَم آزادیخواهی و آزادگی را برافراشته کنید،و نگذاریدعده ای برای اثبات منیت و خودخواهی خویش با مماشات، راه سازش و معامله و محاق را برای جبهه اصلاحات که دشمنان بس پرحیله ای در کمین دارد را در پیش گیرند!...

جنابان و عزیزان ، و یاران همراه!!

این راهزنان راه امیدتاکنون ثابت کرده اند که برای این پیروزی پرشکوه که رنجوری صدسال آزادیخواهان وطن را با تنی زخمی وخسته حاملند، هیچ وقعی قائل نیستند!باید و اصرارا"باید، بی واهمه جراحی این تن زخمی ورنجور راشروع کنید که فردا دیر است!

نگارنده اعتقاد راسخ دارد شورای اصلاح طلبان باید با نقدهای بی محابا نقادی شود که چرا پس از سه سال و اندی نتوانسته است منویات حداقلی اصلاح طلبان را در استان به درستی نمایندگی کند!؟ و چرا نتوانسته حلقه های مفقوده و موانع مستتر در این پیگیری ها را علنا" با کنشگران اصلاح طلب در میان بگذارد!؟

یاران همراه !

امروز اگر نتوانیم در غیاب اندیشه پوشالی و نیمه جان متظاهرین جاه طلب و تمامیت خواهانِ بدمست از قدرت، منویات اصلاح طلبانه را مطالبه کنیم ،هرگزدر آینده نخواهیم توانست که فردا خیلی دیر خواهد بود و نیز بشود از فضای دهشتناکی را که رقبا در حال ساخت و پرداخت آنها هستند را مطالبه نماییم!

نگارنده اعتقاد دارد مشکل شورای اصلاح طلبان در آن است که تا به این حقیقت تلخ و گزنده اذعان نکنند که برخی از راه یافتگان به این شورا که تلاششان معطوف به اوامر ملوکانه بودتا بلکه ازرنج دیگران موج سواری کنند و از این طریق،فعالیتهای شبهه ناک خود را واکسینه نمایند تا حیات خویش را در عدم اطلاع و انتقاد از رفتار "شبهه ناک" تضمین کنند،نمیشود به اصلاح راه گذشته پرداخت!

شورای اصلاح طلبان برای ماندگاری و حفظ در ساختار جامعه الزاما"نیازمند این جرایی دردناک است تا جانهای زبون و واخورده ای را که بسان زالو از این تشکیلات خون می مکد!را از بدنه ی خویش جدا نکند نخواهد توانست در بازسازی و نوسازی از بدنه اصلاحات اعتماد لازمه را بازیابد.

وقتی عیوب آنقدر عیان است و ایراد کار مشخص! نباید به این افراد مغرور که باروشهای مستبدانه، به تحقیر یک تشکیلات و افراد پیشرو یک جریان پرنفوذ ومقبول، می پردازد میدان دهد!

سوم: پیشنهاد می شودشورای اصلاح طلبان بدون فوت وقت در یک فراخوان عمومی البته تعریف شده و نه تحریف شده، در هر شهرستانی بدون محدودیت و بصورت عام،به باسازی این شورا همت گمارد و گفتگو و چانه زنی را با بدنه ی اصلاحات اعم از زن و مرد و خاصا" جوانان شروع نماید.

شورا از تشکیل هرنوع جلسات با دربهای بسته جدا"بپرهیزد و میدان را برای آنهایی که با ایجاد فضایی کاذب و جعلی و شکاف در پیکره ی اصلاحات و حذف افراد در بدنه اصلاحات پس از پیروزی 24خرداد کوشش می کردند را علنا مسدود نماید.

 شک نکنید این موضوع قطعا" مورد حمایت بدنه اصلاحات واقع می گردد،یادآوری حادثه تلخ میدانداری نفراتی که با ایجاد بلوا،خودخواهی و زیاده خواهی خویش را به رنگ اصلاحات مزین می کردند و بعدها با حضور گاه وبیگاه خویش نقش تلکه بگیران را در اذهان متبادر می کردند و تشکیلات عریض و طویل اصلاحات را با این نگاه خود بسمت فاجعه تشکیلاتی سوق دادند فراموش شدنی نیست!

شورای اصلاح طلبان برای صیانت از آینده سیاسی که بسیار مخاطره آمیز است باید با ایجاد یک استراتژی مشخص،دفاع قاطعانه و بی ترحم خویش را از امانتی که بدنه اصلاح طلبی به آنها سپرده است بپردازد و الزاما"در پاسداری از امانت اندیشه اصلاح طلبی با دستانی دراز در صیانت از حریم آزادی و امید و اعتماد جوانان ونیز امانت مالامال از جوانمردی و آزادگی،بر صورت سوءاستفاده گران اعم از جریان مقابل و زیاده خواهان و بدمستان داخلی،آنچنان سیلی بنوازد که همهء جامعه صدای آن را بشنود تا دیگرکسی هوس خیانت به این راه و اندیشهء زلال آزادیخواهی را در خیال خویش نپرورد.